50 jaar rally van Ieper : 24 Uren van Ieper 1986

1986. Monsterlijke "groep B" wagens. Maar een reeks dodelijke ongevallen zorgen voor drastische maatregelen, die amper een maand voor de start van de rally van Ieper ingaan. De FISA verbiedt de groep B vanaf 1987. Maar ook een reeks maatregelen gaan onmiddellijk in : wedstrijden in het Europees kampioenschap met coëff 3 en 4 mogen maximum nog 400 kilometer proef tellen, er moet minstens 9 uur rustpauze zitten tussen twee etappes en de gemiddelde snelheid op de proeven moet beneden 110 km/u liggen.
Frans Thevelin en zijn team van Targa Florio worden dus verplicht hun wedstrijd aan te passen aan de nieuwe regels. De vrijdaglus wordt dan ook ingekort van twee ronden tot één ronde (een vermindering van 225 km). Zo blijven er nog 411 km KP over en voor de kleine overschrijding wordt een uitzondering toegestaan. Er worden chicanes geplaatst op de proeven waar in de vorige jaren de snelheid boven de 110 km/u gemiddeld lag : de zoning, Watou en Alveringem. Maar achteraf blijkt dat de groep B wagens nog op heel wat proeven tijden neerzetten van rond de 115 km/u gemiddeld.
Op zaterdag verandert er niets. Om 15u wordt op zaterdag begonnen met de zoning en zondagmorgen om 3u30 staat de winnaar op het podium. Ignace Becquart vervangt voor het eerst Frans Thevelin als koersdirecteur. Tot op heden is Ignace dit nog steeds...
Het blijkt bovendien moeilijk om een verzekeraar te vinden die - met de ongevallen die gebeurd zijn - nog een rally wil verzekeren, maar ook daar wordt een oplossing gevonden. De 24 uren van Ieper heeft nog steeds het hoogste coëfficiënt in het EK niet terug en moet zich dus tevreden stellen met coëfficiënt 3. In 1985 was de wedstrijd immers gezakt van coëfficiënt 4 naar 2. Maar dat weerhoudt een groot aantal toppers niet om in Ieper aan de start te komen. De eerste plannen liggen ook op tafel om het EK te beperken tot een tiental topwedstrijden of toch een tiental wedstrijden een zodanig groot coëfficiënt geven dat ze ver boven de andere staan... In 1988 zal dit het geval worden.
Wie nog een laatste keer een groot aantal groep B in aktie wil zien in België, moet dus naar Ieper, daar vind je ze allemaal. De nieuwste generatie groep B: de Lancia Delta (Tabaton), de Peugeot 205 T16 (Saby), de Ford RS200 (Droorgmans), MG Metro 6R4 (Duez) en oude generatie groep B : de Lancia 037 (Snijers, Panontin, Pregeliasco, Vincent, Spiliotis), de Opel Manta 400 (Colsoul, Lietaer, Wood), de Audi Quattro (John Bosh), de Renault 5 Turbo (Mathon, Touren).
Wedstrijdverloop.
Vooraf werd een duel verwacht tussen Saby en Tabaton, waarbij men Droogmans misschien als lachende derde zag en Duez als outsider... Maar de eerste twee KP's werden gewonnen door Duez met zijn Metro. Kp 3 was voor Droogmans. Op Kp 4 klokten Saby, Tabaton en Duez dezelfde tijd. Snijers won KP 5. Op die KP reed Duez lek en verloor drie minuten. Winnen leek dus voor hem uitgesloten, maar hij schreef wel de volgende vijf proeven op zijn naam... Na het vrijdaggedeelte stond hij dan ook vierde op 2'14 van leider Tabaton (Martini-Lancia), die slechts 1" voorsprong had op Droogmans (Belga-Ford) en verder geen al te sterke indruk naliet. Snijers (Bastos-Lancia) stond nog eens drie seconden verder en voelde zich prima in zijn sas in zijn 037 Rallye, maar zijn wagen kwam power te kort om Tabaton te bedreigen. Touren (Renault R5 Maxi Turbo) stond vijfde op drie seconden van Duez.
Bruno Saby moest opgeven, nadat hij bij het wegrijden van Kemmel de stuurinrichting brak... in een ongevalletje met een toeschouwer. Ook Ivens en de Noordfranse zusters Bertacapelle, beiden met Peugeot, moesten opgeven. Ivens na een sortie, de zusjes nadat hun cilinderkop wegsmolt. Colsoul met de achterwielaangedreven rode Bastos-Manta ging snel en verzorgde het spektakel, maar op KP 7 ging hij van de baan en kon niet meer verder.
Ook Mathon (Renault R5 Maxi), die sterk startte, belandt op KP10, de laatste van de vrijdaglus, naast de baan. Zijn wagen vloog in brand, zodat enkel nog een verkoolde hoop oud ijzer overbleef...zonder erg voor de bemanning trouwens.
Ook Vincent was er al niet meer bij. Bij zijn terugkomst aan het podium liep zijn motor warm. Opgave. Panontin was eveneens roemloos verdwenen en Wood verloor een half uur toen hij elektrische problemen had met zijn Manta net voor de start van een KP. Ragnotte (Renault 11) was eerste groep A, op de tiende plaats. Merk ook dat er twee deelnemers kwamen van achter het 'Ijzeren Gordijn' : twee Polen met FSO Polonez 2000 in groep B11 uitvoering. (de topwagens waren groep B12).
De zaterdag dan.
Snijers startte slecht op de zoning en verloor tijd toen hij een borduur raakte en de voortrein beschadigde. Dit zorgde ervoor dat hij op Zillebeke ook nog eens van de baan ging en daar nog anderhalve minuut verloor. Tabaton was na de eerste zaterdagronde nog steeds leider, met 1 minuut voorsprong op Droogmans en iets meer dan drie minuten op Snijers. Duez brak nog zijn acheras in een felle achtervolging en stond op 3'48".
Maar op KP 29 (van de 38) krijgen we een verrassing : de Lancia van Tabaton stak in de gracht... en men kreeg deze niet meer op de baan... Zo kwam Droogmans onverwacht aan de leiding... en kregen we een volledig Belgisch podium met Snijers en Duez. Dit na een lange overheersing door de buitenlanders, met in de voorgaande twaalf jaar slechts twee Belgische winnaars (Stapelaere en Duez). Bij de 'normale' auto's won Touren voor Pregeliasco. Lietaer was beste streekrijder.

Robert Droogmans - Ford RS 200 en Bruno Saby met een bezschadigde Peugeot 205 T16
Maatregelen van de FISA
Op 26 juni, daags voor de start van de Ieperse rally, kondigde de Internationale Autosportfederatie draconisch en nooit geziene maatregelen aan. Vanaf 1 januari 1987 werd het WK beperkt tot groep A en groep N (en een aantal groep B wagens tot 1600 cc met maximum 300 pk die echter geen punten meer kunnen scoren). Er heerst echter grote onenigheid tussen de verschillende constructeurs en iedereen kijkt enkel voor zijn eigen belangen. De groep S - waarvan een aantal wagens, zoals de Opel Kadett 4x4, zo goed als rijklaar waren- wordt dus ook niet meer weerhouden. De Kadett had een motor geleverd door Zakspeed, maar eigenlijk was dit een motor van ... Ford-

origine. Opel zette twee van deze Kadetts uiteindelijk één keer in in de rallyraid Parijs-Dakar 1986 met een aangepaste 2,4l-16Vmotor uit de Manta 400. De wagen stond nog niet echt op punt en de deelname werd geen succes (massa's gebroken shokdempers). In rally werd de wagen ook eenmalig ingezet voor Wood in de Audi Sport rally, een rally voor het Brits kampioenschap in oktober 1986. Vauxhall/Opel hoopte met deze wagen meer kans te hebben om de titel binnen te halen, dan met de Manta 400, maar Wood werd slechts tweede in het nationaal kampioenschap. John Welch gebruikte de auto ook in rallycross.
De groep B had dus slechts een kort bestaan gekend : van 1982 tot 1986, waarbij in '82 de groep 4 auto's nog overheersten.