Rally van Ieper anders bekeken : Ferrari 308 GTB en Andruet.
De Ferrari 308 GTB is misschien de meest tot de verbeelding sprekende rallywagen die ooit de rally van Ieper gewonnen heeft.
De wagen werd als productiemodel voorgesteld in oktober 1975. Een jaar later, in november was de FIA-homologatie in orde. Er waren echter maar enkele privéteams die de wagen gebruikten. In 1978 stelde Michelotto, de Ferrari-verdeler van Padua een volledig aangepaste 308 groep 4 voor. De Franse Ferrari invoerder Charles Pozzi had hem die opdracht gegeven, nadat zijn salesmanager van Andruet te horen gekregen had dat de Ferrari 308 GTB zeker het potentieel had om de Monte Carlo te winnen.
De wagen beschikte over een lichtmetalen V8 motorblok van 2927 cc met lichtmetalen koppakking en een bak met vijf versnellingen. De motor (zonder turbo) was (dwars) centraal geplaatst en had een vermogen van 235 kW bij 8000 toeren. Het stalen buizenchassis was voorzien van een body in glasvezel. Het gewicht van deze achterwielaangedreven rallywagen bedroeg in asfaltuitvoering 1030 kilo.
De wagen stond op 15" wielen.
In 1979 werd eindelijk de eerste overwinning behaald in de rally van Monza door 'Lele Pinto'.
De Fransman Andruet was de piloot die de meeste successen behaalde met deze rallywagen. Hij reed in de seizoenen '81 en '82 voor het Charles Pozzi Ferrari team. Hij was het ook die in het kader van het Europees kampioenschap in 1981 de 24 Uren van Ieper won. Het is een van de weinige overwinningen in een toprally van de Ferrari.
In 1983 won er een Lancia Rallye 037 (met Miki Biasion) en Andruet werd tweede met een gelijkaardige Lancia, maar de Monegask Vincent werd derde met een Ferrari 308 GTB
in de blauwe kleuren van Pioneer.
Nog even iets over Andruet. Jean-Claude Andruet (°13/08/1942) won in 1973 met een Alpine-Renault A110 1800 de Monte Carlo rally, de allereerste rally van het Wereldkampioenschap rally.
Hij begon weliswaar goed in het WK rally, maar behaalde uiteindelijk maar 3 overwinningen : Tour de Corse 1974 (Lancia Stratos HF) en San Remo 1977 (Fiat 131 Abarth).
Andruet is in Ieper geen al te graag geziene gast : de rally degradeerde door zijn toedoen van de hoogste coëfficiënt 4 naar 2 (behaalde punten nogslechts x2 in plaats van x4). Hij reed in de 24 Uren van Ieper van 1984 een rondje te veel op de industriezone. De tijd werd hem aangerekend, maar Andruet was het daar niet mee eeens. Een Franse FISA-observer (Fédération International de Sport Automobile) trad zijn standpunt bij en op die manier werd Ieper (onterecht?) gedegradeerd in het Europees kampioenschap. Zodoende was Ieper in '85 een coëfficient-2 wedstrijd, in '86 en 87 een coëfficiënt-3 wedstrijd. In '88 werd het kampioenschap hervormd en kreeg Ieper weer het hoogste coëfficiënt : 20 (Er bestond ook nog 10 - 5 -2 en 1).
Zijn zoon, Gilles Andruet, was een kampioen schaakspeler, maar naar verluid ook verslaafd aan gokken. In duistere omstandigheden werd hij in 1995 vermoord. In eerste instantie werd iemand veroordeeld, doch in 2006 werd het proces overgedaan. Sacha Rhoul, de zoon van de uitbater van een luxehotel in Marrakech, werd bij verstek veroordeeld. Het duurde nog tot maart 2010 voor de Marokkaanse autoriteiten Rhoul uitleverden.
Boven | links | onder : De rood-witte 'Monroe' Ferrari met het nummer 3 van Jean-Claude Andruet - winnaar 24 Uren van Ieper 1981. Hij werd genavigeerd door de Franse co-pilote Denise Emmanuelli.
Links - beklimming Kemmelberg nabij het Frans monument. De rally kwam in die tijd uit het onverharde pad door het bos en deze proef werd ook 's nachts verreden. Het regende ooit eens zo hard, dat de weg onberijdbaar werd. Daarom werden inderhaast enkele vrachtwagens met kiezel aangevoerd - een lid van organiserende club Targa Florio deed immers in bouwmaterialen. Deze werd met man en macht over het pad verspreid, zodat de tweede ronde kon gereden worden.
Co-pilote Denise Emmanuelli.
Onder : de blauwe 'Pioneer' Ferrari van Vincent met numer 14 - derde in de 24 Uren van Ieper 1983
| haarspeldbocht aan het kapelletje in Dikkebus.
De belangrijkste overwinningen van deze Ferrari 308 GTB
Monza 1979 |
Italië |
Pinto |
Piancavallo 1980 |
Italië |
"Nico" |
24 Uren van Ieper 1981 |
België |
Andruet |
4 Regions 1981 |
Italië |
Andruet |
Targa Florio 1981 |
Italië |
Andruet |
Tour de France 1981 |
Frankrijk |
Andruet |
Cevennes 1982 |
Frankrijk |
Andruet |
Ciocoo 1982 |
Italië |
Tognana |
Piancavallo 1982 |
Italië |
Tognana |
Rallye du Var 1982 |
Frankrijk |
Andruet |
Targa Florio 1982 |
Italië |
Andruet |
Tour de France 1982 |
Frankrijk |
Andruet |
Mille Miglia 1983 |
Italië |
Busseni |
Rallye du Mont Blanc 1983 |
Frankrijk |
Vincent |
Rallye Della Lanterra 1983 |
Italië |
Menes |
Isola d' Elba 1984 |
Italië |
'Lucky' |
Sierra Morena 1984 |
Spanje |
Zanini |
De enige keer dat deze Ferrari een podium behaalde in een rally van het Wereldkampioenschap was in 1982. Andruet werd toen tweede in de Tour de Corse en reed ook gedurende vijf proeven aan de leiding. In 1983 verscheen de Groep-B, die de groep 4 rallywagens zou vervangen. Er werden nog 4 308 GTB's gebouwd volgens deze nieuwe reglementen. Van de groep 4 uitvoering werden elf wagens gebouwd tussen 1978 en 1982. De 308 GTB was de enige moderne Ferrari die succesvol was in de rallysport. Er werd nog gewerkt aan een nieuwe groep B, de 288 GTO, maar Ferrari besliste om de rallyscene vaarwel te zeggen.
Van de baanversie van de 308 werden ongeveer 12600 stuks gebouwd.
.